Wanneer de druk niet zeer snel (binnen de 24u) daalt, zal de schade aan de oogzenuw en ook aan het netvlies onherstelbaar zijn, met permanente blindheid van het oog als gevolg. Bij dieren spreken we over primair en secundair glaucoom. Primair glaucoom is een aandoening die voorkomt bij meerdere rassen zoals de Amerikaanse en Engelse Cocker Spaniel, Basset, Beagle, Chow-Chow, Shar-Pei, Jack Russell, Shih-Tzu, poolhonden, ... Bij katten is dit zeldzaam. Secundair glaucoom ontstaat als er een aandoening in het oog is dat de afvoer van oogvocht belemmert zoals vergevorderd cataract (staar), uveïtis, kanker, lensluxatie, ... Bij katten is uveïtis de voornaamste oorzaak van glaucoom.
Het eerste wat bij glaucoom opvalt is meestal pijn. Hierdoor gaat het dier wegkruipen, wilt het niet spelen of gaat het ander gedrag vertonen. Ze gaan meestal niet in het oog wrijven. Je kan de pijn vergelijken met zeer zware hoofdpijn. Blindheid is meestal ook aanwezig maar valt bij de eigenaar vaak niet op als het glaucoom maar in 1 oog aanwezig is omdat het dier dan nog kan zien met het andere oog. Roodheid van het witte deel van de oogbol (sclera) of verkleuring van het oog is een ander kenmerk. D.m.v. tonometrie meten we de inwendige oogdruk of intraoculaire druk. Wij gebruiken op onze praktijk een Tonovet. De Tonovet is een speciale, diergeneeskundige oogdrukmeter die een volledig pijnloze meting geeft (zie foto).
De behandeling van glaucoom is bij dieren helaas veel moeilijker dan bij mensen en is meestal een levenslange therapie. Medicamenteus kunnen we met behulp van druppels en tabletten de afvoer proberen te verhogen. Opvolging van de oogdruk zal dan op regelmatige tijdstippen moeten gebeuren om de medicatie tijdig te kunnen aanpassen. Chirurgisch kan een implantaat geplaatst worden waarlangs het overtollige vocht afgevoerd wordt. Ook met lasertherapie of cryotherapie kunnen een deel van de cellen die het vocht produceren vernietigd worden. Deze ingrepen hebben een hoge kans op complicaties maar zijn soms het enige wat blindheid kan voorkomen. Vooral bij primair glaucoom is het belangrijk dat het (nog) niet aangetaste oog tijdig nagekeken wordt zodat hier nog ingegrepen kan worden vooraleer ook dit blind is. Indien blijvende blindheid is opgetreden en de druk niet genormaliseerd is, wordt meestal gekozen voor enucleatie: een chirurgische ingreep waarbij het blinde, pijnlijke oog verwijderd wordt. Bij de hond bestaat ook de mogelijkheid tot het plaatsen van een intraoculaire prosthese. Hierbij wordt de binnenzijde van de oogbol verwijderd en een prosthese onder de vorm van een balletje in het oog geplaatst. Na enkele weken heeft het oog een zwarte kleur maar beweegt net als het ander oog mee.