De beslissing voor het uitvoeren van een keizersnede wordt genomen wanneer de teef niet in staat is om de pups op een natuurlijke manier ter wereld te brengen. Hiervoor kunnen meerdere redenen zijn: te grote pups, een te nauw bekkenkanaal, een verkeerde ligging van de pups, verzwakking van de teef, verlengde dracht, ...
Ingrijpen van een dierenarts is noodzakelijk in volgende situaties:
- Indien de teef reeds 30 minuten krachtig en continu perst of gedurende 1-2 uur af en toe zwak perst zonder dat een pup zichtbaar wordt.
- Indien de teef na de geboorte van een pup gedurende 2-3 uren niet meer heeft geperst en er nog pups verwacht worden. Soms kan vele uren later nog een pup geboren worden.
- Indien de teef zwak wordt en haar toestand algemeen verslechtert.
Wanneer een teef waarvan de bevalling moeizaam verloopt op de praktijk aankomt, wordt eerst geprobeerd of de pups m.b.v. manuele extractie verlost kunnen worden. Ook wordt echografisch de hartactiviteit van de pups gecontroleerd. Als er geen tegenindicatie is, wordt oxytocine ingespoten om de baarmoeder beter te laten samentrekken. Lukt het niet om de pups op deze manier veilig ter wereld te brengen, dan wordt overgegaan tot een keizersnede.