Honden Incontinentie

Wat is urine-incontinentie?

Men spreekt over urine-incontinentie wanneer een voordien zindelijke hond plots in huis begint te plassen of urine verliest. De symptomen kunnen variëren tussen af en toe een druppel urine verliezen tot grote hoeveelheden per dag.

Veel eigenaars denken dat wanneer hun hond "accidentjes" heeft, dit hoort bij het verouderingsproces van hun hond. We merken dan ook vaak dat eerst wordt geprobeerd om het ongewenste gedrag van de hond te corrigeren en een bezoek aan de dierenarts wordt uitgesteld. De hond wordt simpelweg frequenter uitgelaten of het water wordt weggenomen (wat absoluut nooit mag omdat dit ernstige problemen kan veroorzaken!!).

Urine-incontinentie komt het meeste voor bij honden van middelbare tot oudere leeftijd en voornamelijk bij vrouwelijke dieren. Of de incontinentie nu veroorzaakt wordt door ouderdom, hormonen of ziekte, een bezoek aan de dierenarts is altijd aangewezen!

Belangrijk om te weten:

1) Ga altijd naar een dierenarts wanneer uw dier "accidentjes" in huis heeft, in zijn mand plast of urine lekt, ongeacht zijn leeftijd.

Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen een medisch en een gedragsprobleem als oorzaak voor het ongewenste plasgedrag. Jonge puppy's plassen namelijk gemakkelijk uit angst of blijdschap, terwijl andere puppy's gewoon nog niet helemaal zindelijk zijn. Ook sommige volwassen honden zijn moeilijk zindelijk te krijgen als ze bijvoorbeeld heel hun leven in een kennel hebben doorgebracht.

Medische oorzaken voor het in huis plassen zijn vaak gerelateerd aan urineweginfecties of een verhoogde urineproductie door bijvoorbeeld suikerziekte of de ziekte van Cushing. De urine-incontinentie kan ook secundair zijn aan o.a. artrose, waarbij de honden moeilijk kunnen hurken of staan om te plassen en zo minder goed uitplassen of minder frequent naar buiten gaan.

Een dierenarts is in staat om uit te maken of er een onderliggend probleem is aan de urine-incontinentie of niet.

2) Wanneer is uitgesloten dat er een onderliggende medische oorzaak is voor de incontinentie en deze te wijten is aan hormonale verstoringen of ouderdom, kan de incontinentie behandeld worden d.m.v. medicatie.

Oorzaken van incontinentie

De meest voorkomende medische redenen voor urine-incontinentie zijn:

  • urineweginfecties
  • een zwakke sluitspier van de blaas (vnl. oudere teefjes)
  • overmatige wateropname
  • ruggemergprobleem
  • hormonale verstoringen
  • blaasstenen
  • prostaataandoeningen
  • onderliggende ziekten zoals suikerziekte, de ziekte van Cushing, ...
  • aangeboren afwijkingen
  • bepaalde medicamenten

Symptomen van incontinentie

Het druppelen van urine wanneer de hond rondloopt, overmatig likken van de vulva of penis en irritatie van de huid rondom de geslachtsorganen ten gevolge van het irriterende effect van de urine. Vaak is de plaats waar de hond geslapen heeft nat. Belangrijk is om een onderscheid te maken tussen bewust urineren (geen incontinentie) of onbewust urine verliezen (incontinentie).

Wat doet de dierenarts om uit te sluiten of mijn hond incontinent is?

De dierenarts zal steeds starten met een uitgebreid lichamelijk onderzoek van de hond en zal vragen naar een uitgebreide beschrijving van de symptomen. Verder zal waarschijnlijk een urine-onderzoek worden uitgevoerd om te kijken naar de dichtheid van de urine en kan een staal worden opgestuurd naar het labo om te testen op infecties. Verder kan de dierenarts een echografie van de blaas (en prostaat) uitvoeren om te controleren of deze structuren allemaal normaal zijn. Een bloedonderzoek kan noodzakelijk zijn om onderliggende aandoeningen zoals suikerziekte, nierinsufficiëntie, de ziekte van Cushing, ... uit te sluiten.

De behandeling

Wanneer een onderliggende oorzaak voor de urine-incontinentie wordt ontdekt, zal geprobeerd worden om deze te behandelen. Indien dit niet het geval is, zal aangepaste medicatie worden opgestart om de tonus van de blaassfincter te verbeteren. Dit is in een groot deel van de gevallen effectief en zal het aantal ongelukjes drastisch doen verminderen of stopzetten.

Wat u zelf kunt doen:

  • Gebruik hondenpampers of onderleggers om het verlies van urine in de omgeving tegen te gaan
  • Hou de slaapplaats van uw hond zo droog mogelijk. Urine werkt irriterend op de huid en verhoogt de kans op urineweginfecties
  • Laat uw hond uit vlak voor en onmiddelijk na het slapen. Verhoog tijdens de dag ook het aantal keer dat u met hem naar buiten gaat
  • Monitor de hond zorgvuldig. Zeker oudere dieren zijn gevoelig aan secundaire urineweginfecties
  • Haal nooit het drinken weg bij uw hond zonder overleg met de dierenarts! Dit kan ernstige gevolgen hebben!