Indien u geen nestje wilt met uw teef is het sterk aan te raden om haar te laten steriliseren. Dit kan tegenwoordig met een minimaal invasieve operatie: de laparoscopische sterilisatie (zie verder).
Bij de sterilisatie van een teef worden de eierstokken chirurgisch verwijderd. Indien de baarmoeder afwijkend of ontstoken is, wordt deze mee verwijderd. Door deze ingreep wordt uw hond onvruchtbaar en wordt ze niet meer loops. We raden aan om uw hond te laten steriliseren voor de eerste loopsheid. Het moment van deze eerste loopsheid is sterk gebonden aan het hondenras en ligt doorgaans tussen de 6 en 14 maanden ouderdom. Wij steriliseren honden vanaf de leeftijd van 6 maanden. Omdat een loopse teef meer risico heeft op bloedingen tijdens de operatie, wachten we minstens 4 weken na het einde van de loopsheid vooraleer we opereren.
Voordelen van sterilisatie bij de teef
- Minder melkkliertumoren (= borstkanker). Als de ingreep wordt uitgevoerd voor de eerste loopsheid is de kans op de ontwikkeling van melkkliertumoren op latere leeftijd bijna nihil. Melkkliertumoren komen voor bij 25% van de teven die 4x of vaker loops zijn geweest. Deze tumoren worden niet alleen erg groot maar zijn in de helft van de gevallen kwaadaardig en kunnen dus uitzaaien naar de rest van het lichaam. Indien gesteriliseerd wordt voor de eerste loopsheid, daalt de kans op melkkliertumoren tot minder dan 1%. Het is dus een fabeltje dat een teef eerst loops moet zijn geweest voor ze gesteriliseerd kan worden!
- Geen baarmoederontsteking. Baarmoederontstekingen komen vrijwel uitsluitend de eerste weken na de loopsheid voor en moeten meestal chirurgisch behandeld worden. Na een sterilisatie kan uw hond geen baarmoederontsteking meer krijgen.
- Minder schijndracht. Sommige honden ontwikkelen steeds ongeveer 2 maanden na de loopsheid schijndracht. Dit leidt tot ongewenst gedrag, zoals piepen, onrust, graafgedrag, slepen met knuffels en soms zelfs melkproductie. Veel honden stoppen met eten en vallen af. Door te steriliseren, wordt schijndracht vermeden (alhoewel per uitzondering soms nog 1x kort na de sterilisatie schijndracht gezien kan worden).
Nadelen van sterilisatie bij de teef
- De kans op overgewicht neemt toe omdat het metabolisme van uw hond vertraagt en het hongergevoel toeneemt. Honden die na de sterilisatie op een speciale voeding voor gesteriliseerde honden worden gezet, blijven meestal wel mooi op gewicht. Deze voeding is caloriearm en verzadigt snel.
- De kans op incontinentie op oudere leeftijd is na de ingreep iets verhoogd omdat honden na de ingreep bijna geen vrouwelijke hormonen meer produceren. Door afwezigheid van deze hormonen wordt de blaassluitspier slapper. Bij een klein percentage honden leidt dit tot incontinentie. Risicorassen zijn met name grote rassen en honden met een gecoupeerde staart. Indien de hond incontinent wordt, kan dit meestal goed behandeld worden met medicijnen. Soms moet dit levenslang worden gegeven.
- De hond moet een operatie ondergaan en dat houdt steeds een anesthesierisico in. Dit risico is heel erg klein maar nooit helemaal nul. De kans dat er wat misgaat bij een jonge, gezonde teef is 0,0005%
- Langharige honden krijgen zelden een pluizigere en doffere beharing. Dit zien we bij minder dan 1% van de teven.
- Omdat de mannelijke hormonen meer de overhand krijgen, kunnen sommige teven een feller karakter krijgen. Dit is een zeer zeldzame bijwerking.
Concluderend heeft uw hond na sterilisatie veel minder kans op tumoren en schijndracht en geen kans meer op baarmoederontsteking. Zij heeft wel een iets verhoogde kans op incontinentie en overgewicht.
Wij adviseren een sterilisatie rond de leeftijd van 6 - 7 maanden, voor de eerste loopsheid. Bij grote rassen wachten we soms nog enkele maanden langer.
Een alternatief op chirurgische sterilisatie, is het gebruik van contraceptieve middelen. Voor de teef wordt de prikpil gebruikt om loops gedrag te onderdrukken. Deze prikpil wordt regelmatig ingespoten en geeft een reversibele onvruchtbaarheid. Helaas heeft deze methode meer nadelen dan een operatie, zeker bij langdurig gebruik. De teef heeft verhoogd risico op een baarmoederontsteking, verhoogd risico op suikerziekte, schijndracht en melkkliertumoren. Ter hoogte van de injectieplaats kan een lokale haarverkleuring en haaruitval optreden en de injectie zelf is pijnlijk.